Афоризмът спада към прозата в литературата и представлява кратко изречение, което изразява житейска мъдрост, сентенция. Афоризмът се различава от поговорката по това,че докато поговорката и пословицата са народни мъдрости, афоризмът изказва мъдростта на автора си, обикновено писател или поет. Според Толстой афоризмът е едва ли не най-добрата форма на философските размисли. Афоризмите могат да бъдат събрани като независими елементи в едно произведение или както обикновено става, смислово да бъдат съчетани, разкривайки значението на конкретно житейско явление – например афоризми за истината, за живота, за смъртта.